تاکید بر حضور در زنجیره ارزش جهانی/ افزایش تولید و اشتغالزایی با توسعه صادرات غیرنفتی

به گزارش اخبار ملت: محسن منتظری در گفت‌وگو با خبرنگار سازمان توسعه تجارت ایران، با اشاره به برگزاری بیست و نهمین دوره روز ملی صادرات در ۲۹ مهر سال جاری از سوی سازمان توسعه تجارت ایران، گفت: هدف اصلی برگزاری روز ملی صادرات، تقدیر از صادرکنندگانی است علی رغم شرایط سخت تحریمی و مشکلات داخلی، همچنان در خط مقدم جنگ اقتصادی برای کشور درآمد ارزی ایجاد می‌کنند.

وی با تاکید بر حمایت از صادرکنندگان باتوجه به چالش‌هایی که تحریم‌ها به آنها تحمیل می‌کند، گفت: صادرکنندگان توانستند باوجود محدودیت‌های پولی و بانکی و مشکلات زیرساختی و حمل‌ونقل و … صادرات را به کشورهای مختلف انجام و روند صادرات کشور را متوقف نکنند.

این مقام مسئول در سازمان توسعه تجارت ایران در پاسخ به این پرسش که ضرورت پرداخت به صادرات غیرنفتی از کجا احساس شد و این موضوع چه تاثیری در توسعه اقتصاد کشور می‌گذارد؟ تصریح کرد: صادرات ایران سالها متکی به فروش نفت بود و درآمدهای ارزی کشور از این محل تامین می‌شد و به تعبیری اقتصاد ایران، تک محصولی بود اما این نوع اقتصاد یک ریسک بزرگ قلمداد می‌شد زیرا می‌توانست متاثر از عوامل مختلف نظیر نوسانات قیمت های جهانی، کاهش تقاضای جهانی و … قرار بگیرد؛ از سوی دیگر اعمال تحریم‌های ظالمانه و روند دشوار فروش نفت، ما را بر آن داشت که به فکر تکیه‌گاه‌های دیگر برا اقتصاد کشور باشیم. بنابراین توسعه صادرات غیرنفتی در دستور کار دولت‌ها در ایران قرار گرفت.

مدیرکل دفتر برنامه‌ریزی و پایش سازمان توسعه تجارت ایران، ادامه داد: پایداری درآمد ارزی و کاهش وابستگی به درآمد نفتی از طریق توسعه صادرات به رشد اقتصادی ختم می‌شود؛ در واقع با تقویت صادرات، تولید نیز رشد خواهد کرد و افزایش تولید بسترساز اشتغالزایی مولد نیز هست؛ باید این نکته را در نظر داشت که تولید کالای صادرات محور و حضور قوی در زنجیره ارزش جهانی می‌تواند قدرت چانه‌زنی ما را در ابعاد دیگر از جمله موضوعات سیاسی نیز تقویت کند.

گفتنی است، بیست و نهمین دوره آیین روز ملی صادرات از سوی سازمان توسعه تجارت ایران و باهدف حمایت از صادرکنندگان نمونه و برتر ملی پایان مهر سال جاری برگزار می‌شود.

همچنین ببینید

به گزارش اخبار ملت: از طریق یک سازوکار قانونی به نام «تجمیع مالیاتی»، آنها مجازند زیان‌های یک پروژه را از سود پروژه دیگر کسر کنند. در عمل، این به معنای آن است که سود حاصل از گنجینه ملی، به جای سرازیر شدن به مخزن خزانه، صرف پر کردن چاله‌های مالی پروژه‌های دیگر می‌شود. این نشتی مداوم، دولت‌ها را به سمت یک استراتژی هوشمندانه سوق داده است: «استراتژی سیلو‌های مالیاتی» یا حصارکشی (Ring-Fencing)؛ رویکردی که هر پروژه معدنی را در یک سیلوی مالی مجزا و غیرقابل نفوذ قرار می‌دهد.

یادداشت و مقاله‌ای از «رضا موسایی» سیاست‌پژوه معدن

خزانه ملی را هم‌چون یک مخزن بزرگ تصور کنید که قرار است از طریق درآمد‌های معدنی پر شود. اما این مخزن یک نشتی بزرگ و پنهان دارد. شرکت‌های بزرگ معدنی، اغلب یک معدن بسیار سودآور را در کنار چندین پروژه اکتشافی پرهزینه و نامطمئن اداره می‌کنند.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *