پتروشیمی امیرکبیر؛ معیار جدید مدیریت مالی در صنعت پتروشیمی

به گزارش اخبار ملت: این رکورد، حاصل سیاست‌های نوین مدیریت سرمایه، بهره‌گیری از فرصت‌های مالی و رویکرد تحلیلی در اداره منابع است.

طبق صورت‌های مالی منتشرشده، سود غیرعملیاتی پتروشیمی امیرکبیر از ۲۲۳ میلیارد تومان در شش‌ماهه نخست سال ۱۴۰۳ به ۴۱۱ میلیارد تومان در دوره مشابه سال جاری افزایش یافته و نشان‌دهنده‌ی رشد چشمگیر ۸۴ درصدی است.

این جهش مالی، نتیجه‌ی بهره‌وری بالا در بخش‌های سرمایه‌گذاری و سپرده‌گذاری بانکی، مشارکت در صندوق‌های تخصصی و شناسایی سود حاصل از فروش برخی دارایی‌های مالی شرکت است.

افزایش نرخ سود بانکی، عملکرد درخشان صندوق‌های سرمایه‌گذاری و تصمیمات هوشمند مدیران مالی از عوامل مهم تثبیت این دستاورد به شمار می‌رود.

هرچند سود غیرعملیاتی به فعالیت‌های مستقیم تولیدی وابسته نیست، اما رشد ساختاری در این بخش بیانگر نگاه آینده‌نگر و چابکی مدیریتی در به‌کارگیری سرمایه‌های شرکت است.

پتروشیمی امیرکبیر با ثبت چنین رشدی، بار دیگر جایگاه خود را به‌عنوان یکی از پیشگامان مدیریت مالی و سرمایه‌گذاری در صنعت پتروشیمی کشور تثبیت کرده و الگویی تازه از هم‌افزایی تولید و سرمایه را در فضای اقتصادی ایران به نمایش گذاشته است.

 

همچنین ببینید

به گزارش اخبار ملت: از طریق یک سازوکار قانونی به نام «تجمیع مالیاتی»، آنها مجازند زیان‌های یک پروژه را از سود پروژه دیگر کسر کنند. در عمل، این به معنای آن است که سود حاصل از گنجینه ملی، به جای سرازیر شدن به مخزن خزانه، صرف پر کردن چاله‌های مالی پروژه‌های دیگر می‌شود. این نشتی مداوم، دولت‌ها را به سمت یک استراتژی هوشمندانه سوق داده است: «استراتژی سیلو‌های مالیاتی» یا حصارکشی (Ring-Fencing)؛ رویکردی که هر پروژه معدنی را در یک سیلوی مالی مجزا و غیرقابل نفوذ قرار می‌دهد.

یادداشت و مقاله‌ای از «رضا موسایی» سیاست‌پژوه معدن

خزانه ملی را هم‌چون یک مخزن بزرگ تصور کنید که قرار است از طریق درآمد‌های معدنی پر شود. اما این مخزن یک نشتی بزرگ و پنهان دارد. شرکت‌های بزرگ معدنی، اغلب یک معدن بسیار سودآور را در کنار چندین پروژه اکتشافی پرهزینه و نامطمئن اداره می‌کنند.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *